IZRAEL » DROGA 90 - WZDŁUŻ JORDANU

Droga 90 wiodąca wzdłuż rzeki Jordan wzdłuż Palestyny, czyli Prawego Brzegu Jordanu to nieczęsto odwiedzany rejon kraju. Trasa ta ma bowiem niejasny dla wielu status.

Droga 90 znalazła się na naszej trasie przejazdu po ustaleniach z wypożyczalnią EUROPCAR , z której mieliśmy samochód i otrzymaliśmy zgodę na przejazd. Nie otrzymaliśmy jednak zgody na zjeżdżanie z głównej szosy i dojazd np. do Jerycha. Ale z pozwolenia się cieszymy z dwóch powodów. Po pierwsze, nie musimy okrążać całej Palestyny, aby dotrzeć do Morza Martwego, po drugie sama trasa jest bardzo ciekawa i niezwykła krajobrazowo.

PRZEJŚCIE GRANICZNE

Mijamy punkt kontrolny na którym stoi uzbrojone wojsko, ale nikt nie zatrzymuje nas do kontroli. Dalej znajduje się mnóstwo plantacji pod folią, która niestety wala się wszędzie wokół. Widoki pięknych, choć bardzo suchych gór w połączeniu z wysypiskiem śmieci przy drodze nie wyglądają zachęcająco. Zatrzymujemy się tylko raz na parkingu przy którym stoi małe centrum handlowe. Widok wszechobecnych uzbrojonych wojskowych, podobnie jak na terenie Izraela nikogo tu nie dziwi.

DROGA WZDŁUŻ JORDANU

Droga wzdłuż Jordanu to tak naprawdę szlak, którym według najpewniejszych danych wędrował Jezus, aby się ochrzcić. Nie było to tam gdzie przyjęto, czyli w okolicy Jeziora Galilejskiego, a właśnie tutaj, na północ od Morza Martwego. Choć ten właściwy punk leży obecnie na terytorium JORDANII.

DROGA 90 – KLASZTOR DEIR HAJLA

Jadąc dalej na południe drogą nr 90 mijamy w pewnym momencie oazę na pustyni. Prowadzi do niej droga, a pośrodku znajduje się całkiem spory parking. Zatrzymujemy się więc, choć nie mamy informacji co się tu znajduje, a jesteśmy już na wysokości 344m p.p.m. Pośrodku pięknych ogrodów odnajdujemy Klasztor nazwany przez mnichów prawosławnych „Klasztorem św. Gerasimosa”. To nazwa po św. Gerasimosie, który założył klasztor w 455 roku. Klasztor Deir Hajla był założony w pobliżu klasztoru Malawn, małego kościoła wewnątrz jaskini, gdzie jak wierzono, Święta Rodzina znalazła schronienie podczas ucieczki przed Herodem. W 617r, oba klasztory Malawn i Gerasimos połączyły się, by stać się znane jako Deir Hajla.

Klasztor ten jest jednym z najstarszych klasztorów w Palestynie i na świecie. We wnętrzach odnajdziemy posadzki mozaikowe z czasów średniowiecza.

PARK NARODOWY QUMRAN

czynny 8.00 – 16.00, w piątki do 17.00

wstęp 29/15 NIS

Qumran to miejsce, gdzie odnaleziono zwoje papirusowe z najstarszymi znanymi zapisami fragmentów Pisma Świętego. Na miejscu założono Park Narodowy dla ochrony stanowiska archeologicznego. Wykopaliska archeologiczne potwierdziły istnienie w tym miejscu osady. Już w VIII w p.n.e. w czasach przełomu tysiącleci mieszkali tu w grotach esseńczycy. To przedstawiciele sekty wywodzącej się z judaizmu i przestrzegający czystości rytualnej . Wiele z ich wierzeń i zasad było podobnych do praw wczesnego chrześcijaństwa. Pierwsze papirusy zostały odkryte dopiero w 1947 roku przez beduińskiego pasterza, kolejne to tysiące fragmentów tekstów Starego Testamentu oraz innych tekstów esseńczyków. Dziś wszystkie manuskrypty odnalezione tutaj są przechowywane w specjalnie dla nich zbudowanym Sanktuarium księgi w Muzeum Izraela w Jerozolimie.

Sam Park nie jest zbyt imponujący, decydujemy się więc, aby go nie zwiedzać, gdyż mamy w planach jeszcze Park Narodowy En Gedi ( opisany TUTAJ ) , a czasu na oba jest za mało. Zamieszczam poniżej zdjęcia najbliższej okolicy i gór w których znajdują się opisane wyżej groty.

MIĘDZY MORZEM MARTWYM, A PUSTYNIĄ JUDZKĄ

Dalsza droga nr. 90 prowadzi wzdłuż wybrzeża Morza Martwego. Po prawej stronie mamy góry Pustyni Judzkiej. Są bardzo suche, pozbawione jakiejkolwiek roślinności, ale też niezwykle malownicze. Tu z drogi można zjechać w kilku miejscach do plaż nadmorskich. Są to Biankini Beach, Siesta Beach oraz Neve Midbar. Ta ostatnia dostępna w godz. 7.00-9.30 tylko dla kobiet – pamiętajmy tu o zwyczajach muzułmańskich. Wszystkie te plaże są jednak płatne, nawet do 50 NIS za wstęp od osoby. My plaże planujemy odwiedzić dużo dalej, nie zatrzymujemy się więc tutaj.

Mijamy kolejny punkt kontrolny, również bez kontroli i tak dojeżdżamy do parku Ein Gedi – opisanego TUTAJ

Dla zainteresowanych :

DROGA 90 – STATUS GEOPOLITYCZNY

Zgodnie z porozumieniem przejściowym Oslo II podpisanym w 1995 r. między Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) i Izraelem obszar został zakwalifikowany do strefy „C”. Obejmuje 452 baz i jest podległy częściowej kontroli Izraela w zakresie bezpieczeństwa i administracji związanej z terytorium. W pobliżu strefy „C” palestyńskie zarządzanie budynkami i gruntami jest zabronione, chyba że za zezwoleniem izraelskiej administracji cywilnej. Grunty w tym rejonie zostały skonfiskowane przez rząd izraelski ( w tym grunty klasztoru Deir Hajla ) w celu skonstruowania drogi nr 90. Warto nadmienić, że w regionie znajduje się strefa buforowa utworzona przez izraelskie siły okupacyjne (IOF) i rozciąga się do około 75 m po obu stronach drogi.

Tekst zaczerpnięty z informatora o Klasztorze Deir Haila .